Taniec i nowe media – projekt, w którym taniec łączy się z nowymi mediami, a tancerze poprzez ruch wpływają na przestrzeń dźwiękową lub wizualną w czasie rzeczywistym będzie tematem drugiego wieczoru III edycji Centralnej Sceny Tańca. Już 28 kwietnia o godz. 19.00 w Mazowieckim Instytucie Kultury będzie można zobaczyć interaktywną instalację dźwiękową MIASTOFONIE.
Instalacja Miastofonie jest próbą realizacji idei świadomego kształtowania przestrzeni dźwiękowej, wpisująca się w nurt eco-art. Niewidzialny instrument, który stanowi punkt centralny instalacji, poruszany jest improwizowanym tańcem. Materiał dźwiękowy stanowią odgłosy miasta Warszawy, brzmienia analogowych instrumentów klawiszowych oraz szpinetu. Projekt zakłada eksperymentalną współpracę tańca oraz współczesnych rozwiązań technologicznych. W instalacji wykorzystano autorskie oprogramowanie oraz czujnik ruchu. Performerki poruszając się w zasięgu czujnika, grają na niewidzialnym instrumencie, swoim ruchem przywołując i transformując dźwięki. Wszystkie działania sceniczne oraz transformacje dźwięków są generowane na żywo w ramach wcześniej zaplanowanej struktury.
Punktem wyjścia projektu jest manifest futurystyczny L’arte dei rumori (Sztuka hałasów 1913) autorstwa Luigiego Russolo, postulujący koniec muzyki przeszłości, a w konsekwencji narodziny nowej jakości zainspirowanej przemysłowym pejzażem dźwiękowym wielkich miast. Kolejną ważną inspirację stanowią kompozycje eksplorującego granice ciszy i dźwięku Johna Cage’a oraz słynna uchwała UNESCO z 1969 roku, potępiająca nieposzanowanie prawa każdego człowieka do ciszy.
Miastofonie wpisują się w nurt sztuki ekologicznej podejmując wprowadzone przez R. Murraya Schafera w eseju The Music of the Environment (1973) zagadnienie ekologii akustycznej oraz ciszy, jako warunku duchowego i umysłowego spokoju. Podejmując temat dźwięku zwracają uwagę na kształt otaczającej nas przestrzeni akustycznej, jej transformacje, zanieczyszczenie oraz wpływ na wrażliwe ucho i psychikę człowieka.
Koncepcja, scenariusz, choreografia, dźwięk - Katarzyna Stefanowicz
Współpraca artystyczna - Dorota Błaszczak, Dominika Jarosz, Nicolas de la Vega
Performans - Dominika Jarosz, Katarzyna Stefanowicz
Szpinet - Michał Marecki
Dźwięki - Katarzyna Stefanowicz, Nicolas de la Vega, Dominika Jarosz, Michał Marecki
Programowanie - Dorota Błaszczak, Nicolas de la Vega, Katarzyna Stefanowicz
Kostiumy - Katarzyna Stefanowicz, Janina Marecka
W performansie wykorzystano fragmenty tekstów L’arte dei rumori (Sztuka hałasów) autorstwa Luigiego Russolo oraz fragmenty eseju The Music of the Environment autorstwa R. Murraya Schafera. (Kultura dźwięku teksty o muzyce nowoczesnej wybór i redakcja Christoph Cox, Daniel Warner, Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria).
Projekt został zrealizowany w ramach stypendium artystycznego Biura Kultury Miasta Stołecznego Warszawy 2019
Organizatorzy Centralnej Sceny Tańca: Mazowiecki Instytut Kultury, Fundacja Artystyczna PERFORM
Kuratorka Sceny CST: Katarzyna Stefanowicz
Projekt jest współfinansowany ze środków m. st. Warszawa
