Nagrodę im. Cypriana Kamila Norwida „Dzieło Życia”, przyznawaną przez samorząd Mazowsza za całokształt twórczości odebrał Wiesław Ochman. Podczas gali w Teatrze Polskim statuetki Norwidowskie za dzieło lub kreację, które swoje premiery miały w 2023 roku otrzymali: Piotr Cieplak, Marek Wojciech Druszcz, Maciej Grzybowski i Tomasz Tyczyński.
Gala Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida odbyła się 23 września 2024 r. w Teatrze Polskim w Warszawie. Statuetki i medale pamiątkowe wręczyli przewodniczący Sejmiku Województwa Mazowieckiego Ludwik Rakowski oraz przewodnicząca sejmikowej Komisji Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Katarzyna Bornowska.
Do tej pory wręczyliśmy już 110 statuetek. Dziś wręczymy kolejnych pięć. Co roku nagradzani są najwybitniejsi z wybitnych twórców, którzy tworzą na Mazowszu, których dzieła tutaj powstają. Na Mazowszu sercu Polski, miejscu wyjątkowym i jedynym w swoim rodzaju. Dziękuję również członkom kapituł, które w każdej edycji nie mają łatwego wyboru – podkreślił przewodniczący Ludwik Rakowski.
Dzieło Życia dla maestro
Nagrodę „Dzieło Życia” za całokształt twórczości, przy owacji na stojąco, odebrał jeden z najwybitniejszych artystów operowych świata, tenor liryczny – Wiesław Ochman.
– Państwo wiecie, że dla artysty nie ma nic cenniejszego niż brawa publiczności. Moja radość jest podwójna, że tak dostojne grono postanowiło mnie uhonorować. Zdradzę państwu, że pewien profesor, celowo nie zdradzę jego nazwiska, gdy zgłosiłem się do Akademii Muzycznej w Krakowie powiedział mi, że śpiew operowy jest dla ludzi, którzy są naprawdę do tego predysponowani. I udzielił mi wtedy takiej rady: Śpiew operowy polega na tym, że bierzemy głęboki przeponowo żebrowy oddech, zamykamy diafragmę, żuchwa na dół, język płasko, wysokie podniebienie i musi pan przepuszczać wąski strumień powietrza przez wiązadła głosowe, ale tak, aby pan nie naciskał na żyłę nieparzystą. I to mi zostało jako technika wokalna
– podzielił się wspomnieniem z publicznością maestro Wiesław Ochman.
– Państwo wiecie, że dla artysty nie ma nic cenniejszego niż brawa publiczności. Moja radość jest podwójna, że tak dostojne grono postanowiło mnie uhonorować. Zdradzę państwu, że pewien profesor, celowo nie zdradzę jego nazwiska, gdy zgłosiłem się do Akademii Muzycznej w Krakowie powiedział mi, że śpiew operowy jest dla ludzi, którzy są naprawdę do tego predysponowani. I udzielił mi wtedy takiej rady: Śpiew operowy polega na tym, że bierzemy głęboki przeponowo żebrowy oddech, zamykamy diafragmę, żuchwa na dół, język płasko, wysokie podniebienie i musi pan przepuszczać wąski strumień powietrza przez wiązadła głosowe, ale tak, aby pan nie naciskał na żyłę nieparzystą. I to mi zostało jako technika wokalna
– podzielił się wspomnieniem z publicznością maestro Wiesław Ochman.
Nagroda za debiut literacki
Statuetkę w kategorii literatura otrzymał badacz literatury, krytyk i dziennikarz Tomasz Tyczyński za swój debiut literacki – zbiór opowiadań Nieuzasadnione poczucie szczęścia.
– Spośród przyjaciół, którzy byli moimi pierwszymi czytelnikami, którzy ośmielali mnie, abym opublikował to, co napisałem – chciałbym wymienić dwóch. Zbigniew Kruszyński, który pierwszy rzucił pomysł, że jest to warte opublikowania. I ktoś, kto po przeczytaniu wysłanego tekstu napisał – pisz, masz talent, pisz koniecznie, pisz. I to był Jerzy Jastrzębski. Jurka już z nami nie ma, ale pewnie by się ucieszył, dlatego jemu dedykuję tę nagrodę – wyznał Tomasz Tyczyński.
Nagroda za festiwal muzyczny
Nagrodę za koncepcję i realizację 8. Festiwalu TRZY-CZTE-RY. Konteksty. Kontrasty. Konfrontacje odebrał Maciej Grzybowski.
– Ci, którzy mnie znają wiedzą, że odwołam się do Stanisława Jerzego Leca, który powiedział, że przyjmując laur, zdradzasz rozmiar swojej głowy. Dziękuję kapitule, która nie uznała mojej głowy za zbyt małą na ten laur. Cieszę się, że udało mi się Państwa do tej mojej idei zaprosić i przekonać. Zapraszam oczywiście na tegoroczny festiwal, który odbędzie się w listopadzie i grudniu – dziękował laureat w kategorii: Muzyka - Maciej Grzybowski.
Nagroda za wystawę fotograficzną
Marek Wojciech Druszcz został doceniony za wystawę fotograficzną Obiektywnie, którą można było oglądać w Konstancińskim Domu Kultury „Hugonówka”.
– Opowiadanie o fotografii, to nie jest najlepszy pomysł. Fotografię trzeba ogląd oglądać, dlatego ograniczę się do kilku słów. Dziękuję szanownej kapitule oraz stowarzyszeniu ZAiKS, które mnie zgłosiło do tej nagrody. W Teatrze Polskim jest mural, który powstał na podstawie mojej fotografii. Zachęcam do jego obejrzenia, będziecie mieli Państwo malutką próbkę tego czym się zajmuję – powiedział Marek Wojciech Druszcz.
– Opowiadanie o fotografii, to nie jest najlepszy pomysł. Fotografię trzeba ogląd oglądać, dlatego ograniczę się do kilku słów. Dziękuję szanownej kapitule oraz stowarzyszeniu ZAiKS, które mnie zgłosiło do tej nagrody. W Teatrze Polskim jest mural, który powstał na podstawie mojej fotografii. Zachęcam do jego obejrzenia, będziecie mieli Państwo malutką próbkę tego czym się zajmuję – powiedział Marek Wojciech Druszcz.
Nagroda za reżyserię
W dziedzinie teatru w tym roku nagrodzony został Piotr Cieplak za reżyserię spektaklu Czekając na Godota Samuela Becketta. Sztukę można było zobaczyć na Scenie Studio Teatru Narodowego w Warszawie. W imieniu laureata statuetkę odebrał jego syn Jan Cieplak.
– Szanowni Państwo, dziękuje w imieniu taty i w imieniu rodziny, bo ta nagroda podnosi morale i ducha. Tata z powodu choroby nie mógł odebrać tego wyróżnienia osobiście. Tęskni za teatrem, za akademią, studentami, ale wciąż w miarę możliwości pracuje. Jutro w TVP Kultura w teatrze telewizji premiera „Snu srebrnego Salomei” Juliusza Słowackiego w jego reżyserii. Zachęcam do obejrzenia – dziękował Jan Cieplak.
Medale pamiątkowe
Przewodniczący Ludwik Rakowski i przewodnicząca sejmikowej Komisji Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Katarzyna Bornowska uhonorowali medalami pamiątkowymi nominowanych w poszczególnych kategoriach. Wyróżnienia otrzymali:
• Robert Papieski za książkę Oblicza Iwaszkiewicza, Wydawnictwo Akademickie SEDNO;
• Marek Wawrzkiewicz za tom wspomnień i esejów Nie minęło, Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski;
• Beata Bolesławska-Lewandowska za kluczową rolę w doprowadzeniu do przekazania przez rodzinę Andrzeja Panufnika jego archiwum Gabinetowi Zbiorów Muzycznych Biblioteki UW, w tym w usystematyzowaniu, skatalogowaniu i opracowaniu cennego zbioru;
• Tomasz Ritter za płytę Lessel, Haydn, Vorisek, Beethoven, Chopin (NIFCCD 146) oraz za wykonanie III koncertu fortepianowego c-moll op. 37 Ludwiga van Beethovena z {oh!} Orkiestrą pod dyrekcją Vaclava Luksa w Filharmonii Narodowej na koncercie inauguracyjnym II Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych;
• Agata Skwarczyńska za projekt Lekcja anatomii – rekonfiguracja, sala teatralna Cricoteki w Krakowie;
• Teresa Starzec za wystawę Oczka się gubią, ale do oczek zawsze można wrócić w Galerii Sztuki Współczesnej Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży;
• Marcin Hycnar za kreację aktorską w monodramie Pogo Jakuba Sieczki w adaptacji i reżyserii Kingi Dębskiej w Teatrze Polonia w Warszawie;
• Maksymilian Rogacki za reżyserię spektaklu Przygody Koziołka Matołka w Teatrze Polskim im. Arnolda Szyfmana w Warszawie.
• Robert Papieski za książkę Oblicza Iwaszkiewicza, Wydawnictwo Akademickie SEDNO;
• Marek Wawrzkiewicz za tom wspomnień i esejów Nie minęło, Wydawnictwo Autorskie Andrzej Dębkowski;
• Beata Bolesławska-Lewandowska za kluczową rolę w doprowadzeniu do przekazania przez rodzinę Andrzeja Panufnika jego archiwum Gabinetowi Zbiorów Muzycznych Biblioteki UW, w tym w usystematyzowaniu, skatalogowaniu i opracowaniu cennego zbioru;
• Tomasz Ritter za płytę Lessel, Haydn, Vorisek, Beethoven, Chopin (NIFCCD 146) oraz za wykonanie III koncertu fortepianowego c-moll op. 37 Ludwiga van Beethovena z {oh!} Orkiestrą pod dyrekcją Vaclava Luksa w Filharmonii Narodowej na koncercie inauguracyjnym II Międzynarodowego Konkursu Chopinowskiego na Instrumentach Historycznych;
• Agata Skwarczyńska za projekt Lekcja anatomii – rekonfiguracja, sala teatralna Cricoteki w Krakowie;
• Teresa Starzec za wystawę Oczka się gubią, ale do oczek zawsze można wrócić w Galerii Sztuki Współczesnej Muzeum Północno-Mazowieckiego w Łomży;
• Marcin Hycnar za kreację aktorską w monodramie Pogo Jakuba Sieczki w adaptacji i reżyserii Kingi Dębskiej w Teatrze Polonia w Warszawie;
• Maksymilian Rogacki za reżyserię spektaklu Przygody Koziołka Matołka w Teatrze Polskim im. Arnolda Szyfmana w Warszawie.
Statuetki i nagrody pieniężne
Poza statuetkami Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida laureaci otrzymali nagrody pieniężne w wysokości 35 tys. zł. Laureat nagrody „Dzieło Życia” otrzymał 50 tys. zł. Nominowani do nagrody wyróżnieni zostali imiennymi medalami okolicznościowymi oraz nagrodami w wysokości 13 tys. zł.
Dotychczasowi laureaci
Od 2002 roku Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida uhonorowanych zostało stu artystów. Były to osobowości świata sztuki – aktorzy, reżyserzy, tancerze: Gustaw Holoubek, Jan Englert, Danuta Stenka, Patryk Walczak; dyrygenci: Kazimierz Kord, Jacek Kaspszyk, Łukasz Borowicz; artyści plastycy: Leon Tarasewicz, Barbara Falender, Jacek Sempoliński, Anna Beata Wątróbska-Wdowiarska oraz literaci: Ernest Bryll, Jakub Małecki, Wiesław Myśliwski, Anna Piwkowska.
Nagrodą „Dzieło życia” uhonorowani zostali między innymi: Danuta Szaflarska, Jan Kobuszewski, Tadeusz Konwicki, Erwin Axer, Andrzej Łapicki, Jerzy Maksymiuk, Andrzej Seweryn, Piotr Paleczny czy Maja Komorowska.
Nagrodą „Dzieło życia” uhonorowani zostali między innymi: Danuta Szaflarska, Jan Kobuszewski, Tadeusz Konwicki, Erwin Axer, Andrzej Łapicki, Jerzy Maksymiuk, Andrzej Seweryn, Piotr Paleczny czy Maja Komorowska.
Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida jest nagrodą Samorządu Województwa Mazowieckiego. Więcej informacji na stronie www.nagrodanorwida.pl
