Bohaterką marcowego spotkania z cyklu „Autoportret choreograficzny” Centralnej Sceny Tańca będzie Edyta Kozak ‒ tancerka, choreografka, kuratorka, autorka i producentka wydarzeń z obszaru sztuki tańca.

Centralna Scena Tańca: Autoportret Choreograficzny
Taniec współczesny postrzegany jest jako elitarna dziedzina sztuki, niezrozumiała dla przypadkowego odbiorcy, przez co unikana i czasami odrzucana.
Proponujemy „odczarowanie” tańca współczesnego. Pojęcie „choreograf” wielu, szczególnie młodym, odbiorcom kojarzy się jedynie z nazwiskiem w zapowiedzi lub programie. Aby przybliżyć sylwetki twórców tańca, powstał pomysł Portretu Choreograficznego, który ewoluował do Autoportretu Choreograficznego mającego za zadanie pokazanie zawodu choreografa nie poprzez prezentację gotowego spektaklu, a kreatywne „przedstawienie się” artysty w mniej zamkniętej formie. Zaproszony choreograf przygotuje godzinny spektakl/prezentację. Zadaniem będzie „sportretowanie” siebie poprzez swoją pracę.
Proponujemy „odczarowanie” tańca współczesnego. Pojęcie „choreograf” wielu, szczególnie młodym, odbiorcom kojarzy się jedynie z nazwiskiem w zapowiedzi lub programie. Aby przybliżyć sylwetki twórców tańca, powstał pomysł Portretu Choreograficznego, który ewoluował do Autoportretu Choreograficznego mającego za zadanie pokazanie zawodu choreografa nie poprzez prezentację gotowego spektaklu, a kreatywne „przedstawienie się” artysty w mniej zamkniętej formie. Zaproszony choreograf przygotuje godzinny spektakl/prezentację. Zadaniem będzie „sportretowanie” siebie poprzez swoją pracę.
Edyta Kozak ‒ tancerka, choreografka, kuratorka, autorka i producentka wydarzeń z obszaru sztuki tańca. Była solistka Teatru Wielkiego w Warszawie i Stadttheater Bern w Szwajcarii. Absolwentka Państwowej Szkoły Baletowej i Akademii Muzycznej w Warszawie. U szczytu kariery zerwała z baletem klasycznym, by zająć się tańcem współczesnym, eksperymentem i konceptualnym nurtem nie-tańca. W 1993 r. założyła NEI – jeden z pierwszych polskich niezależnych zespołów teatru tańca, z którym zrealizowała spektakle: „Gonitwa ciał” (1993), „Poza…” (1995), „For 4” (1996), „Without Movement” (1999). Pod koniec lat 90. zawiesiła twórczość choreograficzną i poświęciła się macierzyństwu oraz autorskiemu projektowi ‒ Międzynarodowemu Festiwalowi Ciało/Umysł oraz stymulacji rozwoju tańca w Polsce, czym zajmuje się do dziś.
Przez 10 lat kierowała Stowarzyszeniem Tancerzy Niezależnych, była też twórczynią i kuratorką programu „+++ tańca” w Teatrze Narodowym w Warszawie. Przez 12 lat była polską partnerką i ekspertką europejskich sieci: Aerowaves, apap (advancing performing arts project) i Open Latitude, a także kuratorką międzynarodowych projektów wymiany artystycznej m.in. „Jagniątków. Move the Mount” z Goethe Institute „co – OPERACJA” ze Szwajcarska Fundacją Kultury, „FOLK? a ja się (nie) zgadzam!” z Islandią. Organizowała pierwszą Polską Platformę Tańca „taniec.pl”, była jurorką konkursu Młody Tancerz Roku (2015), Solo Dance Contest (2023), a także członkinią prestiżowego grona Kapituły Konkursu „Perły Tańca”. Jest fundatorką i dyrektorką artystyczną Fundacji Ciało/Umysł, a także twórczynią autorskiego programu 23. edycji międzynarodowego Festiwalu Ciało/Umysł. W 2003 r. otrzymała nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za promocję sztuki tańca.
Współpracowała z artystą wizualnym Mirkiem Kowalczykiem. Jako grupa Made Inc., zrealizowała trzy spektakle: konceptualny performance „PLIK 01” (2001), „Rosa furiosa” (2003) oraz „Patenty ciała” (2004). Swoje przedstawienia realizowała także w przestrzeniach pozateatralnych, konfrontując się z przypadkową widownią ulicy i klubu m.in. „Extra dry” (2000), „Kiss me”. Z reżyserem Rolandem Rowińskim stworzyła interdyscyplinarny tryptyk: instalację „Dancing For You For One Minute” (2007), spektakl „Dancing For You Longer Than One Minute” (2009) oraz film fabularny „Dancing For You” (2010). W swojej twórczości Kozak porusza wątki autobiograficzne, polityczne, społeczne i artystyczne. Jest ostatnim spektaklem jest praca z 2021 r. „For 4. Terra incognita”, w której powróciła do wspomnień i archiwów z jednej z pierwszych swoich prac z zespołem NEI, „Na 4”, zapraszając do spotkania młodą generację tancerzy oraz twórców teatru tańca NEI.
CENTRALNA SCENA TAŃCA | CST ‒ AUTOPORTRET CHOREOGRAFICZNY
performans taneczny Edyty Kozak
27 marca 2025 (czw.), godz. 19:00
Mazowiecki Instytut Kultury | Warszawa, ul. Elektoralna 12
bilety dostępne online lub w kasie MIK: www.mik.waw.pl/repertuar
performans taneczny Edyty Kozak
27 marca 2025 (czw.), godz. 19:00
Mazowiecki Instytut Kultury | Warszawa, ul. Elektoralna 12
bilety dostępne online lub w kasie MIK: www.mik.waw.pl/repertuar
projekt: Centralna Scena Tańca w Warszawie, edycja VI
kuratorka: Magdalena Chabros
organizatorzy: Mazowiecki Instytut Kultury, Fundacja Artystyczna PERFORM
współfinansowanie: miasto st. Warszawa
kuratorka: Magdalena Chabros
organizatorzy: Mazowiecki Instytut Kultury, Fundacja Artystyczna PERFORM
współfinansowanie: miasto st. Warszawa
